OĞLUM

             Oğlumun ilk kelimesi bu olmadı daha çok ağlarken anneye benzer bir ses çıkardı. Ama şu anda en çok mama ile karışık baba diyor. Henüz hiçbir kelimeyi bilinçli söylemediği için manalı ilk kelimesi şu oldu demek için henüz erken. Aslında bilen bilir ilk kelimesinin ne olduğu hiç önemli değil isterse halüsinasyon desin fark etmez.

              Babamdan sürekli baba olunca anlarsın lafını işitmediğim için doğumdan sonra öyle büyük beklentim yoktu. Şimdi her şeyi anlayacağım diye düşünmedim. Daha çok annem derdi baba olunca anlarsın diye ama o da baba olmadığı için ne demek istediğini çözmek zor: ) zaten doğumdan sonra ki ilk günler hiçbir şey anlamadım. Hayatımıza bir misafir geldi diye düşünürken( ev sahibi de sayılır aslında çünkü hep onun dediği oluyor.) doğumdan sonra ki ikinci gün sarılık olması sebebiyle elimizden geçici olarak yine aldılar. Daha varlığına alışmadığımız için yokluğu garip geldi sanki hediye almış çocuklar gibiydik hediye bizim ama paketini açmamız yasak. Bir gece kaldı hastanede ışın tedavisi gördü. Güçlü bir çocuk olduğu için çabuk atlattı sayılır.( demek annesine yaptığımız yatırımlar boşuna değilmiş aslan oğlum güçlü kuvvetli doğmuş çok şükür) her çocukta olur sarılık dediler aşağı yukarı ama benim ilk çocuğum ve ben hasta olsun istememiştim. Üzüldüm

            İlk doğduğunda o kadar çirkindi ki bir şey benzemediğinden babaya benziyor dediler. Sevinsem mi üzülsem mi bilemedim. Sonuçta çirkin bir çocuk tüm yeni doğanlar gibi ve sana benziyor diyorlar neyse dedim vardır bir bildikleri. Başlarda çok sık uyuyor çok az tepki veriyordu. Uyuması için çok uğraşmamıza gerek kalmıyordu. Biraz sallayınca ve karnı da toksa ver babaya gazını çıkarsın ve uyutsun. Bir dönem hemen hemen her gece omzumda evi dolaştırarak uyuttum. Bu inanılmaz keyifli bir şey omzumda uyuyan bir canlı ve arada uyanıp iyice boynunuza sokuluyor tarifi imkansız bir keyifti. Şimdiler de ise 3 kişi ancak uyuta biliyoruz kilosu da eski kilosu olmayınca artık omuzda uzun süre tutmak bel ağrılarına sebep olabiliyor. Ama Allah’a çok şükür ki doğduğundan beri bazen uzun bazen kısa hep gece uykusu oldu.  Sadece karnı acıktığı için katlı karnını doyurdu ve tekrar uyudu. Bazen çok sık kalktı ama çevrede duyduğumuz örneklere göre uykusu çok iyi sayılır.

              Sonra büyümeye başladı artık gün içinde daha az uyuyor ve etrafı inceliyordu. Periyodik aşıları devam ediyor hala ama çok ağlamıyor biraz mızırdanıyor o kadar dedim ya güçlü çocuk. Büyünce sıkıntı olmasın diye ilk fırsatta sünneti de yapıldı. Henüz iki yada üç aylıktı bacaklarını en büyük amcası ellerini ise babası olarak ben tuttum. İlk defa bu kadar yakında sünnet olan bir çocuk görüyordum. Annesi ve babaannesi dayanamadıkları için dışarıda durdular. Ama ağlama sesleri oralara kadar geliyordu işleri bizden biraz daha zor sayılırdı o ağlamaları duymak ve bir şey yapamamak kadınlar için biraz daha zor olsa gerek. Pipisi o kadar ufaktı ki hem doktorun çalışması zor hem de bakımı zor oldu. Bir ara ben bile kendimi tutamayıp bırak yeter diye çıkışayım dedim ama artık sonuna gelmiştik. Kısacası oldu da bitti maşaAllah nazar değmez inşaAllah kısmına geldik. Kucağıma alır almaz sustu ağlamaktan yorulmuştu ama kucağa alınınca bir iki iç geçirdikten sonra susuverdi. Eve döndük uyuşturulmanın etkisi geçince artık ağlamaya başladı yine. Çingene beşiği dedikleri bir düzenek kurduk evde doğduğundan beri yüzüstü yatan çocuk artık öyle yatması mümkün değildi. Çok amatörce bir şey oldu ama işimizi gördü o beşik yine sakinleşti. O gün bile gece uykusunu atlamadı ama sırayla ayağımızda sallamak zorunda kaldık pansumanı da zordu ama onu da atlattı sorunsuzca.

                 Artık koca adam oldu benim oğlum ele avuca gelir oldu. Pipisi de kesildiğine göre erkek adam oldu bile diyebiliriz. Sünnet mevlidin de öyle yakışıklıydı ki sormayın gitsin papyonlu bir bebek kıyafeti vardı. Abimin oğlunun sünnette giydiğini vermişti amcası çok yakıştı kerataya artık kız bakmaya mı başlasak ne : ) ama ben hala baba olmak nasıl bir şey emin değilim. Sanırım bunu anlamak için oğlum bana bilerek ve isteyerek baba demesi ve boynuma atlaması lazım ona da nerden baksanız bir 2 sene var. Yine de şu ana kadar hissettiklerimi sorarsanız BABA OLMAK ÇOK GÜZEL BİR ŞEY. 

               Şu anda onun en iyi oyun arkadaşı benim bazen yorucu oluyor yemek yerken hiç rahat bırakmıyor ama elimden bir şey yemesini izlemek bile öyle keyifli ki hiçbir şeye değişilmez. Başbakanımız gibi 3 çocuk sahibi olun demeyeceğim ama ölmeden bu duyguyu tadabiliyorsanız hiç düşünmeden yaşayın çünkü şu 9 aylık süreç bile geride kalan ve ileride yaşabilecek bütün sıkıntılara değer. Bazen bir bakış atıyor ki çok şey anlatıyor. Yada onu yıkarken öyle mutlu oluyor ki ıslandığınızı fark etmiyorsunuz bile. Küçük gelen kıyafetlerine bakıp gelişimini izlemek harika bir şey. Şu anda çok güzelleşti artık bana o kadar da benzetmiyorlar sanırım buna da alışmak lazım güzelse anneye çirkinse babaya çekmiş oluyor. : )