Final maçından önce
az da olsa üçüncülük maçından bahsetmek istiyorum. Maçtan önce Caroll ve benzer
oyuncularında dediği gibi ne bir madalya ne bir öncelik ne de çok büyük bir
para ödülü farkı var. (üçüncü 300 bin, dördüncü 200 bin Euro alacaktı)
Nitekim maç hazırlık
maçı kıvamında başladı. Cska zaten daha iyi olan takımdı ancak Real maça hiç
gelmemişti neredeyse. Her iki takımda kadroda ki bütün oyuncularına süre
vererek bitirdi ki Real seneye olmayacak oyuncularına jübile ortamı sağladı.
Maçı 10 sayı farkında götüren Cska maçı da 16 sayı fark ile kazandı. Geçen
senelerde taraftarın küfürlerine mazhar olan Nocioni bu kez belki de son Avrupa
maçında bu küfürleri duyarak veda etmiş oldu.
Final maçı için harika
bir atmosfer vardı. Salonun yüzde 70’inde Fenerbahçe taraftarları varken bir
pota arkasında da Yunanlar yer aldı. Maça Fenerbahçe aynısı daha önce de
gördüğümüz bir şekilde hava atışında topu Ekpe’ye çelen Vesely’nin koşarak
Ekpe’nin pasında topu smaçlamasıyla başladık. Final maçlarında tedirgin
halleriyle bilinen Türk takımlarının aksine bu başlangıç taraftarı inanılmaz
havaya soktu. Yarı finalde dış atışı riske edilen Kalinic’in bu kez finalde de
benzer bir taktikle risk edildiğini gördük ancak yarı finalde ki 2/5 üçlük
atışın aksine bu kez 4/6 ile üçlük atarak bu riski fazlasıyla cezalandırarak
üstüne maçı 17 sayı 5 ribaunt 5 asist gibi harika seviyede katkı verdi. Özellikle
maçın başında attığı 3te3 isabet oyunun açılmasını sağladı. İlk çeyrekte saha
içi isabet bulmakta zorlanan Oly. Serbest atışa çizgisinden bulduğu sayılarla
farkın açılmasını engelledi.
İkinci periyot 5 sayı
ile başlayan Oly. Farkı 4 sayıya indirdi. Ardından bu kez sekiz sayılık seri
bulan Fenerbahçe farkı tekrar çift haneleri çıkarırken kenardan gelenler topa
yaptığı baskı ile savunmanın aksamamasını sağladı. Periyot sonu ise karşılıklı
basketlerle geçilirken son topta topu havaya atan Spanoulis’in topunu çelmek
yerine Birch’e asist yapan Nunnaly moral bozukluğuyla gitmemize sebep oldu.
39-34
İkinci yarıya yüksek
yüzdeli başlayan Fenerbahçe Boby ve Udoh’un sayılarıyla farkı 10 sayıya
çıkarırken sakız misali bir türlü kurtulamadığımız Oly üst üste iki üçlük ile
farkı yine 4 sayıya indirdi. Ancak bu geri dönüş onlar için son hayat belirtisi
olacaktı. Önce faul çizgisinden sayılarla arayı açan Fenerbahçe, maçın durgun
ismi Datome’nin 5 sayısı ile farkı 14’e kadar çıkararak maçı bir bakıma bitirme
noktasına getirdi.
Dış atışlarla
istediğini bulamayan Olym. Spanoulis’in 2/12’de kaldığı maçta topu içeriye
indirmek istedi. Orda da onları bekleyen Ekpe ve Vesely’nin bloklarından
kurtulamayarak. Skor bulmayı bir kenara bırakın topu potaya bile atamadan geri
döndüler. Savunma bu kadar harika işlerken Datome ve Antic’in üçlükleri ile farkı
18 sayıya çıkardı. Açıkçası bitime 7 dakikadan fazla vardı fark 20’ye dayandı
ancak hala acaba geri gelirler mi endişesi vardı. Ama 5 dakika kala Bogdanovic’in
üçlüğü ile fark 20 olunca şampiyonluk kutlamaları başlamıştı. Sakallı hiç ritim
bulamadan 9 sayıda, Printezis’in 7 sayıda kaldığı maçta Fenerbahçe alnının
akıyla baştan sona önde oynadığı maçla çok hak ettiği şampiyonluğu kazandı.
Final four’un en
değerli oyuncusu Ekpe seçilirken bence en az onun kadar hak eden bir diğer
isimde Nikola Kalinic’ti.
3 senedir bu
seviyelerde oynayan final kaybetmesine rağmen yılmayan, küsmeyen Fenerbahçe çok
büyük bir başarı sağlayarak 2017 senesinde Avrupa’nın en büyüğü olmayı başardı.
Hayal edilen başarı yakalanınca insan bir tuhaf hissediyor.
Biz Avrupa
Şampiyonuyuz. Bir sene bu gerçek değişmeyecek. Seneye yine şampiyon olmak için
yine Final Four’da olacağız. Takımda ki arkadaşlık her top için kendini yere
atmaktan çekinmeyen arkadaşlarının açıklarını kapatmak için an kollayan bu
takımın kolay kolay yıkılmayacağını görmemiz bize daha şimdiden bunu
söyletiyor.
Bu arada maçtan önce
twitter’da neredeyse bütün belediyeleri örgütleyerek final maçının dev
ekranlarda hep beraber izlenmesini sağlayan Fenerbahçe taraftarı büyük bir iş
başarmıştır. Kim bilir belki bu maçı o dev ekrandan izleyen çocuklar gelecekte
bu takımın formasını giyer.
